Рости гап, синну соли бародару хохарро ба назар гирифта, аз дидани духтари урён дар пеши назараш бедор шуданаш хеле маъмулист. Шояд он чизе, ки баъд аз он рӯй дод, ҷузъи нақшаҳои муқаррарӣ нест, аммо ба ман ростқавлона бигӯед, оё шумо ба чунин зебоии сиёҳпӯст муқобилат мекунед? Инро дар назар дорам.
На пурра фаҳмид, ки модари угай дар ибтидо бо ӯ чӣ сӯҳбат мекард, аммо аз рӯи рушди минбаъдаи ҳодисаҳо, баръало аз бисёр бонувонаш шикоят мекунад - синаҳои калон, дар ҳолати вай, ки пӯшидани он бе масҳ доимӣ душвор аст. Ва масҳ кардани синаҳояш ва инчунин тамоми баданаш. Ва ин гапи маъшуқаи сиёҳпӯсташ буд, ки пеш аз он ки бо онҳо бистарӣ шавад, ман якбора фаҳмидам – ба модари угайаш ҳамдардӣ карда, ба ӯ кумак кард! Ҳамин тавр буд, ҳамин тавр не?
Ман инро бо занам ва дар даҳони ӯ маъқул кардан мехоҳам